Leila Guerriero: Nitrogliceryna niepokoju

Kochamy podróże i kochamy dobre książki. Najlepiej kiedy te książki są o podróżach, takich w głąb siebie, i takich, które już odbyłyśmy, albo planujemy odbyć. Zresztą każda podróż jest jak dobra książka - wciąga, uczy nas czegoś nowego o sobie samych, o kulturach, które odwiedzamy, i o ludziach, których spotykamy po drodze. Wiem, że nic nie wiem - powiedział Sokrates, i miał rację. Zapomniał tylko dodać, że my naprawdę chcemy się dowiedzieć, bo cholernie nas ciekawi ten wybuchowy zestaw emocji i różnorodności jakim jest świat. Dziś zatem czas na taką właśnie książkę: po pierwsze o naszej ukochanej Argentynie, po drugie bez filtra, po trzecie o ludziach. Przed wami Nitrogliceryna niepokoju autorstwa Leili Guerriero.

.....

.....

Leila Guerriero to pochodząca z Argentyny jedna z najlepszych reporterek w Ameryce Południowej. Jej teksty publikowały najbardziej znane gazety na świecie: La Nación, Rolling Stone, El País, Piau, Gatopardo, Granta, L´Internazionale. Dorobek literacki autorki także zasługuje na szczególną uwagę: Leila jest laureatką wielu nagród w dziedzinie literatury non-fiction, a Fundacja Gabriela Garcíi Márqueza przyznała jej prestiżowe wyróżnienie CEMEX+FNPI. Książki Guerriero zostały przetłumaczone na angielski, francuski, włoski, niemiecki, portugalski, szwedzki, a także na polski, co nas wyjątkowo cieszy.

.....

.....

Autorka celnie uzasadnia dlaczego tak pochłania ją opowiadanie prawdziwych historii: (...) rzeczywistość mnie wypełnia. (...) Myślę, że ma to związek z powołaniem – słowem dziś dość zdewaluowanym (...) Nie wierzę, że jest coś bardziej sexy, bardziej drapieżnego, radosnego, ponurego, wieloznacznego czy wspanialszego niż rzeczywistość ani że pisanie dziennikarskie musi być drogą do tworzenia literatury fiction. Ja mogłabym umrzeć i prawdopodobnie tak uczynię nie wychylając nosa poza granicę terytorium non-fiction. I nikt mnie nie przekona, że tracę czas.

.....

.....

Na antologię tekstów Nitrogliceryna niepokoju złożyły się historie równie realne, co niezwykłe. Historie, które jak świat światem plączą losy zwykłych ludzi ze znaczonymi kartami wielkiej polityki. A jednak na przekór tysiąckrotnym końcom świata, dramatom i cierpieniu, zawsze prędzej czy później pojawia się ta niezwykła dla ludzkości wiara w zwycięstwo dobra, odrodzenie i człowieczeństwo - otwartość na drugiego człowieka. Bądźcie niewidzialni: słuchajcie, co ludzie mają do powiedzenia. I nie przerywajcie im. Nad filiżanką kawy czy szklanką wody poczujcie zdławiony dyskomfort ciszy. I szanujcie tę ciszę. Bądźcie ciekawi: patrzcie, gdzie nikt nie patrzy, szperajcie tam, gdzie nikt nie zagląda. Nie pozwólcie, żeby nędza tego świata wypełniła wam serce głupotą i litością. Nauczcie się prać własne brudy, wykopać dół w ziemi, pracować rękoma, budować. Bądźcie prostolinijni, ale nie udawajcie naiwnych. Dbajcie o miejsce, które możecie nazwać domem.

.....

.....

Słynny pisarz Mario Vargas Llosa napisał o Leili Guerriero: „Guerriero niezbicie dowodzi, że dziennikarstwo może być również jedną ze sztuk pięknych i tworzyć dzieła o wysokiej wartości, nie rezygnując przy tym z podstawowego obowiązku, jakim jest informowanie". A to oznacza, że oprócz fascynujących reportaży, ciekawych portretów i hipnotyzujących esejów, w Nitroglicerynie niepokoju czeka na Was przede wszystkim wspaniała literatura. Polecamy!

.....

.....

.....

.....